Doskonały mikrotom dla początkujących naukowców z dziedziny biomedycyny laboratoryjnej

Edukacja:

Aby stać się naukowcem w dziedzinie biomedycyny laboratoryjnej w Norwegii, wymagane są trzy lata edukacji. Po niej można uzyskać stopień licencjata, tytuł „Bioingeniør” i ważny numer pracownika służby zdrowia (HPR). 

Edukacja naukowców w dziedzinie biomedycyny laboratoryjnej składa się zarówno z modułów teoretycznych, jak i praktycznych. Moduły praktyczne, na których student może spędzić do trzech miesięcy w danym dziale, odbywają się w różnych szpitalach w całej Norwegii i obejmują kilka dyscyplin. W trzecim roku student ma możliwość spędzenia ośmiu tygodni na specjalizacji, zdobywając jeszcze większą wiedzę. 

W przypadku modułu w dziedzinie patologii student może mieć do czynienia z następującymi dziedzinami: pobieranie, przetwarzanie, zatapianie, cięcie oraz końcowa ocena preparatów. Podczas zajęć z mikrotomii studenci poznają różne mikrotomy. 

W ramach końcowego modułu praktycznego przedstawiono nam stare mikrotomy saneczkowe, mikrotomy półautomatyczne oraz mikrotomy obrotowe. Doskonale jest móc korzystać z mikrotomów dostępnych na rynku. 

Doświadczenie zawodowe:

Ukończyłam moją edukację w 2016 roku. Do tej pory miałam około dwóch lat doświadczenia w pracy jako naukowiec w laboratorium biomedycznym. Ukończyłam szkolenia i praktyczne moduły w jednym szpitalu w Oslo i teraz pracuję w innym szpitalu w tym samym obszarze. Podczas edukacji najbardziej dotknęły mnie konserwatywne i sceptyczne podejście do stosowania różnych mikrotomów dostępnych na oddziale patologii. 

Użycie różnych mikrotomów:

Praca na oddziale patologii oznacza pracę w obszarze z wieloletnią tradycją w zakresie korzystania ze sprzętu. Jest to także dziedzina, w której nie ma zbyt wielu ogromnych udoskonaleń technologicznych, inaczej niż w przypadku innych dziedzin medycyny laboratoryjnej. Obecnie patologia jest na tym samym etapie, co 10 lat temu. Zwłaszcza w przypadku sprzętu. 

Przyjrzyjmy się różnym rodzajom mikrotomów. 

Mikrotomy saneczkowe:

Główną zaletą mikrotomu saneczkowego jest to, że nie wymagają one specjalnego źródła zasilania. Więc jeśli dojdzie do zwarcia w sieci elektrycznej, nadal będzie można wykonać cięcie. To było naprawdę doceniane 40 lat temu, ale dzisiaj mamy zasilacze awaryjne, które rozwiązują te problemy. 

Wadą jest to, że orientacja bloku jest czasochłonna. Jeśli blok nie jest prawidłowo ustawiony, istnieje ryzyko utraty cennych tkanek. Jednocześnie podczas cięcia istnieje ryzyko urazu ramion i szyi ze względu na ręczne przesuwanie noża w przód i w tył w poziomie. 

Wszyscy chcemy dbać o własne zdrowie fizyczne i unikać jak największej liczby urazów związanych z pracą, dlatego też wiele oddziałów zrezygnowało z mikrotomów saneczkowych. 

Mikrotomy rotacyjne:

Mikrotomy rotacyjne stanowią obecnie „złoty standard” na większości norweskich oddziałów patologii. Mikrotom rotacyjny jest półautomatyczny, co ogranicza powtarzające się problemy z ruchem, dzięki czemu jest bardziej ergonomicznym narzędziem pracy w porównaniu z mikrotomem saneczkowym. 

Łaźnia wodna jest umieszczona obok mikrotomu, a duża odległość między mikrotomem a łaźnią jest problematyczna w szczególności dla nieposiadających jeszcze odpowiedniego wykształcenia lub doświadczenia techników histopatologii. Istnieje duże ryzyko utraty wszystkich preparatów. Preparat może również ulec uszkodzeniu w przypadku zbyt mocnego uchwycenia za pomocą szczypiec. Wówczas trzeba odciąć nowy wycinek, dlatego coraz więcej naukowców korzysta z różnego rodzaju szczotek. 

Mikrotomy z torem wodnym:

Główną zaletą mikrotomu z torem wodnym jest to, że posiada on wbudowaną łaźnię wodną, która oszczędza czas. Nie tylko łatwo jest pobrać wycinek, ale także istnieje mniejsze ryzyko uszkodzenia wycinka podczas przenoszenia. Dzięki zintegrowanemu suwakowi i wbudowanej łaźni wodnej mikrotom obrotowy zapewnia lepszą ergonomię, ponieważ eliminuje trudności związane z transportem wycinka z ostrza noża do oddzielnej łaźni. 

Główną wadą mikrotomu obrotowego jest jego suwak transportowy. Suwak może utknąć i konieczne będzie przerwanie pracy. Nie ma problemu, jeśli jeszcze nie rozpoczęto pracy, ale kiedy wycinek przechodzi w dół suwaka i suwak przestanie działać, rozwiązanie problemu zajmie dużo czasu i energii. 

Podobnie pomiędzy ostrzem a taśmą transportową mogą pozostać ukryte resztki parafiny, które wymagają usunięcia w celu uzyskania optymalnej prędkości spadania wody na preparat. Rzadko pojawiły się problemy z mechanizmem tłoczenia, który czasami powoduje przerwę w dopływie wody i praktycznie uniemożliwia cięcie. Wciąż jednak trzeba wziąć pod uwagę, że im bardziej zaawansowane technicznie narzędzie, tym bardziej musisz poszerzać swoje umiejętności.

Tissue-Tek AutoSection®:

Tissue-Tek AutoSection to w pełni zautomatyzowany mikrotom, w którym wyrównanie bloku odbywa się bez ingerencji użytkownika. 

Bez względu na rodzaj wycinania z bloku, Tissue-Tek AutoSection automatycznie wykona odpowiednie cięcie za pomocą jednego przycisku. 

To coś, do czego trzeba się przyzwyczaić – obserwować i czekać z rękami i ramionami skierowanymi w dół i po prostu odprężyć się. Nie trzeba skupiać się, chować głowy pomiędzy ramionami, próbując wyregulować blok, nie trzeba dokręcać śrub ani używać pokrętła. Nie ma dodatkowego stresu. Jest to po prostu ergonomiczny mikrotom.  

Używamy mikrotomu Tissue-Tek AutoSection głównie do przycinania bloków zatopionych w Tissue-Tek AutoTEC® a120 za pomocą systemu kasetek do cięcia Tissue-Tek® Paraform® . 

Mikrotom Tissue-Tek AutoSection można programować. Wstępnie zaprogramowaliśmy go tak, aby plastikowe wkładki były usuwane w celu przygotowania bloków do cięcia. Pozwala to zaoszczędzić czas, który trzeba poświęcić jednej osobie w laboratorium na przycinanie i przygotowanie całej produkcji do cięcia. W przypadku użycia systemu Tissue-Tek AutoTEC a120 wszystkie bloki są zatopione pod tym samym kątem i w ten sam sposób. 

W związku z tym poświęcamy mniej czasu na regulację uchwytu bloku dla kolejnych bloków. Pozwala to nie tylko zaoszczędzić czas w laboratorium, ale także zapewnia ergonomiczną pracę ramion, karku i pleców użytkownika.

Główne wyzwania związane z cięciem:

Ważne rzeczy, o których należy pamiętać podczas cięcia: 

• Wyciąć odpowiedni fragment bez otworów i rys. 

• Twarda tkanka i zwapnienie mają wpływ na jakość preparatu. 

• Ręczne zatapianie może odegrać ważną rolę i mieć znaczenie.  

“ Bez względu na to, czy wycinasz nowy blok, czy wykonujesz ponowne wycinki z wcześniej przekrojonego bloku [...], [Tissue-Tek] AutoSection® wykona to wszystko za pomocą jednego przycisku. ” 

(Hanae Bourass, 2018:3)

Informacje na temat oddziału patologii Szpitala Uniwersyteckiego w Oslo.

Oddział patologii dysponuje szerokim zakresem kompetencji i przeprowadza diagnozy próbek tkanek i komórek zarówno u pacjentów hospitalizowanych, jak i ambulatoryjnych. Szpital Uniwersytecki w Oslo to kompleksowe centrum leczenia nowotworów. Oddział działa w szpitalach Radium, Rikshospitalet i Ullevål. 

Oddział przetwarza około 115 000 próbek rocznie. Próbki te pochodzą z biopsji, wycinków chirurgicznych, cytologii złuszczeniowej, aspiratów i biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej. 

Wszystkie próbki poddawane są rutynowemu przetwarzaniu, ale mamy również szereg specjalnych analiz, takich jak mikroskopia elektronowa, cytometria przepływowa, immunohistochemia, immunocytochemia, patologia molekularna i analiza ploidalności. Oddział patologii prowadzi również szeroko zakrojone działania badawcze. 

Nasz personel posiada wiele specjalizacji, a różne lokalizacje mają różne profile w zależności od rodzaju obsługiwanych próbek. 

Oddział histologii, szpital Radium.

Oddział histologii mieszczący się w szpitalu Radium przetwarza około 16 000 próbek rocznie. Obejmuje to 93000 bloków, następnie 110000 próbek poddanych barwieniu HE i około 10 000 specjalnie barwionych próbek. Norweski szpital Radium jest czołowym szpitalem onkologicznym w Norwegii i zajmuje się przetwarzaniem próbek ginekologicznych, urologicznych, tkanek kostnych i tkanek miękkich, a także próbek krwi i tkanek gruczołu piersiowego na potrzeby histologii.